හින්දු ආගමේ දෙවියන් පිළිබඳ සංකල්පය

හින්දු ආගමේ දේව සංකල්පය වේදයේ ද දැකිය හැකිය. 

1). යජුර්වේදය

"ඔහුගේ රූපයක් නැත." යජුර්වේද 32:3

"ඔහු නිර්මල හා ශුද්ධවන්තය." යජුර්වේද 40:8

2). අථර්ව වේදය

"දෙවියන් වහන්සේ ඇත්තෙන්ම ශ්‍රේෂ්ඨයි." අථර්වවේද 20:58:3

කුරානයේ එවැනිම පණිවිඩයක් වන්නේ,

"ඔහු ශ්‍රේෂ්ඨය, මහෝත්තමයාණන්ය." අල් කුර්ආනය 13:9

3). ඍග්වේදය

එය සියලුම වේදයන් අතරින් පැරණිතම වන අතර එය අති පූජනීය ලෙස සැලකේ.

ඍෂිවරු (උගත් පූජකවරු) එක දෙවියෙකුට විවිධ නම්වලින් කියති. ඍග්වේදය 1:164:46

"මිත්‍රවරුනි, දිව්‍යමය වූ උන්වහන්සේට හැර වෙන කිසිවකුට නමස්කාර නොකරන්න." ඍග්වේදය 8:1:1

ඍග්වේදයේ සඳහන් වන ගුණාංගයක් වන්නේ බ්‍රහ්ම සහ විෂ්ණු ය. දෙවියන්ට රූපයක් නොමැති නමුත් ඔවුන්ට දෘශ්‍ය නිරූපණයක් ඇති නිසා මුස්ලිම්වරුන්ට කිසි විටෙකත් එවැනි නම් වලින් තම දෙවියන්ව හැඳින්විය නොහැක.

හින්දු වේදාන්තයේ බ්‍රහ්ම සූත්‍රයේ ද දැකිය හැකිය

"දෙවැන්නා නොව එක් දෙවි කෙනෙක් පමණයි. කොහෙත්ම නැහැ, කොහෙත්ම නැහැ, අඩුම තරමින් නැහැ."

මේ අනුව හින්දු ආගමේ දෙවියන් පිළිබඳ සංකල්පය දැන ගැනීමට හින්දු ග්‍රන්ථ අධ්‍යයනය වැදගත් වේ. හින්දු ආගමේ සහ ඉස්ලාමයේ දේව සංකල්පය බොහෝ සමානකම් ඇත.